Tour de France 2013

1 maand voor de officiële voorstelling van de Ronde van Frankrijk zijn er al een aantal details gelekt in de Franse krant Dauphiné Libéré. Zo zou de legendarische Mont Ventoux voor het eerst sinds 2002 opnieuw beklommen worden en dat in het begin van de derde week. Ook de even befaamde Alpe d'Huez is er opnieuw bij en zou enkele dagen later twee maal beklommen worden in één rit! Het wordt blijkbaar een moordende laatste week want op de voorlaatste dag staat er een klimtijdrit op het programma. Eindelijk zou ik zeggen want dat is ook lang geleden.

De start wordt gegeven in Corsica en dat is al wel officieel. Dat las ik toevallig in een krant toen ik daar zelf was op stapvakantie vorig jaar. Ook redelijk bergachtig daar. trouwens Het ziet er naar uit dat het een tour voor klimmers wordt. Thomas De Gendt en Jurgen Van den Broeck zullen het graag horen. Ik voorspel nu al een spannende strijd voor de Beste Belg.

Vlaams Toppenboek en de Berg van Heist-op-den-Berg

Ik had het al in groot formaat zien liggen in de Fnac: 'Het Vlaams Toppenboek' van Luc Verdoodt, een even eigenzinnig als leesbaar overzicht van 100 Vlaamsche hellingen om met de fiets op te rijden. Maar ik kocht het pas afgelopen zaterdag toen ik het in dwarsliggerformaat vond in de Groene Waterman in Antwerpen. Handig om mee te nemen en te lezen, bijvoorbeeld tijdens de autorit naar een heuvelachtig fietslandschap (Vlaamse Ardennen, Hageland) of zelfs om tijdens de fietstocht even uit de achterzak te nemen om te checken hoe steil de volgende helling eigenlijk omhoog gaat. Een aantal beklimmingen zijn dankzij de wielerwedstrijden bekend bij iedereen (Paterberg, Koppenberg, Muur) maar de overgrote meerderheid van de selectie is mij totaal onbekend. Dat wordt nog een leuke ontdekkingstocht!

De grote frustratie van de in Antwerpen wonende would-be klimmer is dat het daar voor geen meter omhoog loopt. De zwaarste helling in de nabijheid is de brug over de E19 tussen Schoten en Brasschaat, dan weet je het wel natuurlijk. Dus was ik razend benieuwd of er een 'Antwerpse' helling de selectie van 'Het Vlaams Toppenboek' zou halen. Ik dacht geen enkele maar dat bleek niet waar, er staan er zelfs twee in: de Bosstraat in Boom en de Berg van Heist-op-den-Berg.

Natuurlijk is er een berg in Heist! op! den! Berg!

Enkele gegevens:
- lengte: 800 meter
- hoogteverschil: 29 meter
- gemiddelde stijging: 3,6%
- maximale stijging: 14%

Een col zal het niet zijn maar wil ik er heel graag eens omhoog fietsen. En snel.

Maximum 30 km/u op jaagpaden?

Er zit een infocampagne aan te komen die wielertoeristen eraan moet herinneren dat er op jaagpaden niet sneller mag gereden worden dan 30 km/u. Blijkbaar bestaat dat verbod al sinds 1935. Hoe de gebruikers van het jaagpad dat moeten weten, is mij een raadsel. Nog nooit heb ik een dergelijk verkeersbord gezien.

Natuurlijk wordt er vaak sneller gereden dan 30 km/u en niet alleen door grote groepen wielertoeristen. Als de wind in de rug zit, bijvoorbeeld langs dat stuk aan het Albertkanaal tussen Wijnegem en Oelegem waar je volledig afgeschermd zit tussen bomen en boten, dan zijn er veel in staat om 30 en veel meer te halen.

De bevoegde dienst voor de jaagpaden, waterwegen en zeekanaal, mag niet controleren op snelheid, daarvoor is enkel de lokale politie bevoegd. Snelheidscontroles vinden ze blijkbaar zelf ook te absurd voor woorden dus plannen ze meer fietssluizen op jaagpaden.

Maar als er nu één ding is waar fietsers een hekel aan hebben dan zijn het wel die verdomde fietssluizen. Ok, als het jaagpad gekruist wordt door een andere weg, dan hebben ze hun nut en zijn ze zelfs welkom. Maar in het wilde weg van die paaltjes beginnen zetten om fietsers hun snelheid te doen minderen? Ronduit gevaarlijk. Zeker voor grote groepen fietsers. En daar is de Vlaamse wielrijdersbond het mee eens. Zij adviseren hun leden om op zonnige zondagen de jaagpaden te vermijden.

Vorige zondag heb ik zelf gemerkt dat dit geen onnuttige tip is. Er was gewoonweg teveel fietsverkeer langs de boorden van de Schelde. Langs de andere kant, daar kunnen we toch ook niet rouwig om zijn? Fietsen is hip en trendy en dat heeft zo zijn gevolgen.

Ik zou de situatie laten zoals ze is. De meest veilige én aangename oplossing voor iedereen is een jaagpad voor iedereen, zonder wegmarkeringen en zonder hindernissen. Zodat je, of je nu profwielrenner bent of een bompa van 89 met de vislijn op weg naar zijn visstekje, altijd voorzichtig bent en rekening houdt met ander verkeer. En als het wat te druk wordt, schakel een tandje terug, rij wat trager en geniet van dat zonnetje! Het zal weer snel genoeg voorbij zijn met dat goed weer.

PS: Gratis en voor niets: de oorsprong van het woord 'jaagpad': vroeger, in motorloze tijden, werden schepen in het kanaal voort getrokken of gejaagd door mens en paard, vandaar. Vandaar ook dat er geen bomen staan vlak naast het water.

Bike 7 - deel 3: LUBRICATE dry (smeren)

Er zijn drie dingen die ik altijd check voor ik op mijn koersfiets de garage uitrijd. Net zoals ik vroeger bij het uitgaan nooit de deur dichttrok zonder dat ik het lijstje 'geld, sleutels en sigaretten' had overlopen.

Bij het fietsen is dat: controle van de banden, de remmen en de ketting:

1. Zit er nog voldoende druk in de banden? En voldoende is voor minimaal 6,5 bar tenzij je van plan bent om Parijs-Roubaix te rijden dan kan het met minder. 
2. Werken de remmen nog goed? Goed betekent dat als je in je rem knijpt dat je wiel helemaal moet blokkeren. Is dit niet het geval dan moet je de rem aanspannen of de remblokjes vervangen.
3. Is de ketting nog goed gesmeerd?

En alweer heb ik bijgeleerd dankzij de website van Bike7: je spuit het smeermiddel in op de binnenkant van de ketting en niet op de buitenkant, je laat het product tien minuten inwerken en daarna veeg je het overtollig vet weg met een doek. Dat deed ik vroeger nooit. Je hoeft ook enkel de ketting in te smeren, de cassette of andere onderdelen niet.

Bike7 heeft twee smeerproducten (lubricate wet en lubricate dry). Het ene voor nat weer, het andere voor droog en stoffig weer. Ik weet nu al dat mijn ene bus veel sneller op zal zijn dan de andere want er is natuurlijk altijd kans op regen in België.

Afgelopen zondag was het zo’n prachtig weer dat ik toch maar eens de lubricate dry heb gespoten voor ik een tocht langs beide kanten van de Schelde aanvatte (Antwerpen – Schelle, met overzet naar de andere kant en Bazel – Antwerpen). Gevolg: een heerlijk lopende ketting. De rest liep allemaal wat minder: vaak een slecht wegdek, vele zondagsfietsers, gemiste knooppunten en een insect dat mijn onderlip uitkoos om daar D-Day na te spelen: een harde landing + zware gevechten om mij uiteindelijk keihard te steken. Gevolg: een dikke lip.

Maar het belangrijkste: er viel geen druppel en de ketting bleef gesmeerd lopen.

Bike7 - deel 2: DEGREASE

Je merkt hoe ervaren ik ben in fietsonderhoud: ik was al fout met stap 1. Het eerste wat je moet doen met je vuile fiets is je ketting en de cassette ontvetten. Daar kan namelijk wel wat vuiligheid aanhangen: olie, teer, siliconen, ...  Dat kan je er allemaal afhalen met DEGREASE van Bike7. Je spuit het product rechtstreeks op de ketting en laat het een paar minuten inwerken. Daarna neem je een vuile doek en hou je die over je draaiende ketting zodat die na een tijdje helemaal droog is. Dit is geen exclusieve procedure voor een koersfiets, je kan het toepassen op alle soorten fietsen.

Pas dan maak je de rest van de fiets proper met CLEAN (zie vorige blogpost). En wat de volgende stap is, dat lees je de volgende keer.

Ik heb voor het eerst minutieus alle stappen gevolgd vorige vrijdag, vlak voor een fietstocht van Antwerpen naar Kamperland in Zeeland. En, eerlijk waar, mijn fiets bolde als nooit tevoren. Eindelijk, na 35 jaren in dit leven, besef ik het belang van fietsonderhoud.

Mooie landschappen trouwens, daar in Nederland:

Bike7 - deel 1: CLEAN (je fiets proper maken)

Een tijdje geleden werd ik door Bike7 uitgenodigd om te gaan kijken naar het Belgisch Kampioenschap Wielrennen in Geel, zie hier voor wat foto's. Wat ik mij herinner van die dag is veel regen en een onhoudbare Tom Boonen die iedereen op een hoopje reed. En dat ik op het einde van de dag een Carepack Bike7 mee naar huis mocht nemen. Bike7 is familie van Tec7 en is een gamma van vijf producten om je fiets te onderhouden. Ik heb ze nu zes weken gebruikt en stel ze hier voor in vijf afleveringen. Zoals gezegd, gebaseerd op mijn eigen ervaring en mijn eigen mening.

Deel 1: CLEAN

U moet weten dat ik het tot voor kort niet zo nauw nam met mijn fiets proper houden. Na een toertocht met de mountainbike was er altijd wel de verplichte stop aan de afspuitstand maar daar bleef het dan bij.  Maar nu ik via www.bike7.be enkele filmpjes heb gezien, weet ik wel beter. En het is geen karwei, helemaal niet. Je fiets afspuiten doe je trouwens best met de tuinslang en niet met de hogedrukreiniger (foei, toertocht-organisatoren!). Daarna volstaat het om dit product te verstuiven over gans je fiets en even te laten inwerken. Daarna opnieuw met de tuinslang erover en klaar is kees. En het werkt. Je fiets zal proper en je heel dankbaar zijn! Dit kostte mij gemiddeld vijf minuten.

Wordt vervolgd in deel 2: DEGREASE.

Retrokoers van de verzopen talenten

De retrokoers van de verzopen talenten in Sint-Lenaarts is een plezànte koers. Het begon bij het begin toen mijn postcode op een enthousiaste glimlach werd onthaald door het inschrijvingsmeisje. 'Wauw, nog iemand van 2060!' riep ze door heel de tent en ook nog 'merci om van zo ver te komen' terwijl Sint-Lenaarts toch niet zo heel ver is van Antwerpen. En zeggen dat ik eigenlijk niet veel zin had om te koersen. De vorige avond (euhm ... nacht) was ik actief deelnemer geweest van het geweldige feestje van Kerkstraat Plage en toen ik de ochtend (euhm ... middag) nadien opstond met een katertje vroeg ik me af waarom ik per sé een sportief rock 'n roll leven wil leiden. Want dat combineert zo moeilijk.

Het was de eerste editie van de koers van de verzopen talenten maar dat was er niet aan te zien. Meer dan 100 deelnemers in geweldige retro-outfits, een grote schare supporters en een vlekkeloze organisatie, dat zat allemaal prima. Al enkele tellen na het startschot besefte ik dat ik niet zou meekunnen met de grote kopgroep. Ondanks dat de twee eerste ronden achter een motor werden gereden moest ik hier en daar al een gat laten vallen. Ik draaide de knop om en besloot om voor een premie te gaan. Een leuk idee trouwens van de organisatie. Vanaf dat je in de laatste recht lijn een oranje vlag zag wapperen wist je dat je kon spurten voor een prijs, ongeacht je in eerste of in laatste positie reed.

Na een paar ronden kwam ik een grote tweede groep terecht. Er moesten twintig rondes van 2 km worden afgelegd. Had het te maken met mijn supporters, geen idee, maar om de een of andere reden wou ik in de laatste rechte lijn altijd op kop zitten. Vol in de wind ook. Ik demarreerde zelfs een paar keer. Een onzinnig idee want alleen kon ik die grote groep toch nooit voor blijven. Maar ik kon me niet bedwingen.

En dan was het zover. We zaten in ronde vijftien of zestien (je tel bijhouden is echt onmogelijk) bij het opdraaien van de laatste rechte lijn toen ik in de verte de oranje vlag zag wapperen. Ik schoof op tot de derde positie en hield een hoge snelheid aan. Ik wachtte nog even en toen ik de vlag in volle glorie bezig zag, wist ik dat mijn moment gekomen was. Ik ging op de trappers staan en spurtte alsof mijn leven ervan af hing. We kwamen dichter bij de streep en ik hoorde de meute roepen. Ik keek nog even onder mijn arm door en jawel, ik zag een snoodaard die al heel de tijd in de wielen zat, dichterbij komen. Maar ik had nog een versnelling in huis en ik kon hem uiteindelijk makkelijk afhouden. Met een jump gooide ik mijn wiel over de meet. Yes, ik had de premie binnen!

Vanaf toen ging het bergaf. Ik stak nog enkele keren mijn neus aan het venster maar al snel zakte ik weg in de groep. Ik moest een gat laten vallen en dat gat werd groter en groter en groter. Op mijn gemak fietste ik naar de finish, ik vond het wel goed geweest. Tot ik merkte dat ik de kopgroep mij weer op de hielen zat om me een tweede keer te dubbelen. Ik perste er alles nog eens uit want ik wou absoluut alleen over de finish passeren. En dat lukte. Een kushandje naar de supporters en naar mijn liefje in het bijzonder. En dan kon ik de remmen dichtknijpen en starten met de recuperatie.

Fier als een pauw met twee gieters in zijn hand ging ik mijn premie afhalen. Vier aangename streekbieren en een bon van drie euro om op te souperen in een lokale taverne. Plezant! Tot volgend jaar, verzopen talenten!

Nog verhalen over retrokoersen? Check mijn verslagen over Den Dreihoek Koers in Borgerhout en over de Grote Prijs Fatima in Nijlen.

Belgen in de Tour 2012 - eindscore

De definitieve punten van de jury voor de Belgen in de Tour:

Jurgen Van den Broeck: 9/10
Vierde in de Tour, wie kan dat zeggen? Super van Jurgen.

Jelle Vanendert: 6/10
Reed misschien wel de Tour die we vorig jaar van hem verwacht hadden. Was dit jaar niet meer dan een knecht in de bergen.

Jurgen Roelandts: 8/10
Prima ploegrenner. Reed de Tour met veel karakter uit.

Francis De Greef: 7/10
Deed zijn werk en reed uit.

Dries Devenyns: 8/10
Kwam dichtbij een ritzege maar miste een beetje doorzicht en panache. Toptour!

Kevin De Weert: 6/10
Had hem beter verwacht in de laatste week. Kwam niet in de buurt van de prestatie van vorig jaar.

Romain Zingle: 6,5/10
Liet zich zien en reed uit. Niet meer dan dat.

Jan Ghyselinck: 6,5/10
Liet zich zien en reed uit. Niet meer dan dat. Sterk karakter.

Kris Boeckmans: 7,5/10
Reed erg vlot uit en werd nog vijfde op de Champs-Elysées. Kan een steengoed renner worden.

Philippe Gilbert: 7/10
Als je zijn topjaar 2011 even buiten beschouwing laat dan reed Phil een sterke Tour. Maar er werd natuurlijk meer verwacht.

Nick Nuyens: 5/10
Iets in mij zegt me dat Nick niet meer terugkomt naar de Tour. Geen spek voor zijn bek, lijkt me.

Maarten Wynants: geen score wegens uitgevallen.

Johan Van Summeren: 6,5/10
Op karakter reed hij uit, kon zijn job voor de ploeg niet naar behoren uitvoeren.

Maxime Monfort: 7,5/10
Eén slechte dag kost hem misschien een plaats in de toptien. Is toch het best als hij superknecht kan zijn voor een absolute kopman. Andy Schleck volgend jaar?

Fietsen en muziek

Fantastisch artikel in De Morgen van vorige maandag (16/7) met een nog fantastischere titel: 'Muziek op het ritme van een ratelende ketting'. Het gaat over de relatie tussen muziek en fietsen, naar aanleiding van de plaat 'De Sint-Willebrordsessie, vol 1' die net verschenen is. Een compilatieplaat waarop artiesten zoals Guido Belcanto en Rick de Leeuw liedjes over hun fietspassie zingen. Maar er staan ook niet-evidente dingen op: zoals Freek de Jonge en schrijver Ivo Victoria (lees trouwens zeker zijn boek 'Hoe ik nimmer de Ronde Van Frankrijk voor min-twaalfjarigen won ...') die speciaal voor deze plaat een nummer schreef en inzong. Binnenkort volgt hier zeker een recensie van dit fietsalbum.

Af en toe zie ik tijdens mijn fietstochten collega-renners met oortjes in. Daar doe ik niet aan mee omdat ik ten eerste graag naar fietsgeluiden luister. Het geklik van het schakelen, de piepende remblokjes en vooral: die ratelende ketting van hierboven die vooral op een rustig en stil landweggetje fantastisch tot zijn recht komt, zeker als je niets anders hoort dan dat. Ook naar een voorbijrijdend peloton luister ik graag: het geroep van de renners om elkaar te waarschuwen, het gevloek als er een paar voor gevaarlijke situaties zorgen en het ge-ssshhh. Ik kan het niet anders beschrijven dan dat. Je kan het eenvoudig nabootsen door je mond open te doen, je tanden op elkaar te zetten en lucht naar buiten te blazen. Dat geluid, dat ge-ssshhh, dat hoor je altijd als er een peloton passeert. Heerlijk.

Als ik naar muziek zou luisteren tijdens het fietsen dan zouden deze nummers altijd in mijn playlist staan:

1. Tour de France - Kraftwerk: om evidente redenen. En omdat een stukje van dit nummer lang geleden werd gebruikt als tune van sportweekend. Ideale soundscape voor tijdens de tocht. 

2. Instant Street - dEUS: voor die finale waarbij het heerlijk demarreren moet zijn. En sneller, en sneller, tot ze allemaal uit het wiel zijn. En op de laatste tonen overschrijd je de finish. Als winnaar, natuurlijk.

3. Broken Bicycles - Tom Waits: heerlijke song om bij uit te blazen na de prestatie. 

Belgen in de Tour 2012 - stand van zaken

De tweede rustdag lijkt me een uitstekend moment om de prestaties van de Belgen in de Tour 2012 onder de loep te nemen en te bekijken of ze voldoen aan de verwachtingen.

Jurgen Van den Broeck: hele goede Tour tot nu toe. Zeker in de bergen hoort hij bij de allerbesten. Jammer van het tijdverlies op La Plateau des Belles Filles. Nu moet hij aanvallen in de Pyreneeën. Het podium kan nog altijd, denk ik.

Jelle Vanendert: valt tegen tot nu toe. Hopelijk kan hij zich herpakken in de Pyreneeën. Dat hij hier vorig jaar zo goed reed moet toch vertrouwen geven. Een ritzege zit er niet in volgens mij maar een aanval zeker wel.

Jurgen Roelandts: ijzersterk onderdeel van de Greipeltrein. Hele goede renner die ook in de wegrit van de Olympische Spelen een hele belangrijke rol kan vervullen. Ideaal scenario: Gilbert valt aan, Wiggins en Millar rijden het gat dicht en dan komt Roelandts op het juiste moment naar voor met Boonen in het wiel. Boonen houdt Cavendish af en wordt Olympisch kampioen. En als Boonen niet meekan met zijn gebroken rib dan moet hij zijn eigen kans maar gaan. Podium moet kunnen!

Francis De Greef: komt niet vaak in beeld, rijdt dan ook volledig in dienst van de ploeg, vooral in het begin en het midden van elke rit.

Dries Devenyns: één van onze grootste kanshebbers op ritwinst, zei ik op voorhand, en ik had gelijk. Al twee keer mee in een ontsnapping, op zich een hele prestatie. Alleen de winst ontbreekt en dat is heel jammer voor Dries.

Kevin De Weert: knecht van Leipheimer in de eerste week van de Tour tot bleek dat Levi het niet kon waarmaken. Heeft nu een vrijere rol en dat ligt hem goed. Vaak in beeld en daar zal de sponsor blij mee zijn, zeker?

Romain Zingle: ook al in een ontsnapping gezeten. Probeerde ook bergop aan te vallen maar al snel bleek dat geen lang leven beschoren te zijn. Hij mag het nog eens proberen in de dagen die komen.

Jan Ghyselinck: een van de weinige renners die heeft kunnen zeggen dat hij solo aan kop reed in de laatste kilometer van een rit. Hij viel dan wel volledig stil en kon daarom niet winnen. Hij lijkt me nu erg vermoeid en staat ook bij de vijf laatsten. Hopelijk haalt hij Parijs, het zal hem alleen maar een sterkere renner maken.

Kris Boeckmans: lijkt de Tour vlot door te komen als debutant. Kris kende een paar keer pech in de spurt zodat hij zijn kansen niet fatsoenlijk kon verdedigen. Misschien op de Champs-Elysées wel?

Philippe Gilbert: krijgt heel veel kritiek maar ik vind dat hij het nog niet zo slecht doet. Reed al drie keer in de top tien en mist net dat extra procentje om het te kunnen afmaken. Werkte ook al hard voor Evans. Schrijf hem maar op voor Londen.

Nick Nuyens: zoals ik al zei, ik denk niet dat Nick een man is voor de Tour. Hij kwam tot nu toe erg weinig in beeld en slaagde er gisteren ook niet in om mee te zijn met de ontsnapping ondanks een fikse inspanning.

Maarten Wynants: helaas heel vroeg uitgevallen na een val.

Johan Van Summeren: ook slachtoffer van een valpartij maar met veel grinta nog steeds in koers. Een mooi voorbeeld van hoeveel karakter een renner kan hebben. Zal zeker Parijs halen en zijn werk voor de ploeg zal hij ook blijven doen.

Maxime Monfort: één slechte dag niet te na gesproken rijdt Maxime een goede Tour. Ik durfde top tien te voorspellen maar het zal top twintig worden. Radioshack is heel sterk in de breedte maar heeft geen topper bij. Ze winnen waarschijnlijk wel het ploegenklassement. Hopelijk kan Monfort zich nog opladen voor een sterke tijdrit.

Volgende week de eindafrekening!