Er was eens een jongen met een schuchtere blik in zijn ogen. Elke avond voor het slapengaan koos hij een stripverhaal uit de collectie van zijn vader. Als het licht uit was, droomde hij van koersen winnen, van muziek maken en van zelf verhalen schrijven.

De tijd passeerde. De jongen werd wielrenner noch muzikant. Maar van schrijven bleef hij dromen. Hij kreeg goede punten voor opstellen op school en in zijn eerste jobs kreeg hij het telkens warm vanbinnen als hij iets met taal mocht doen. 

Nu is er een man die van schrijven zijn beroep heeft gemaakt. Je kan hem inhuren voor schrijfopdrachten. Nog steeds heeft hij een voorkeur voor verhalende stukken. Daarnaast heeft hij een liefde gevonden voor portretten. Met een schuchtere blik luisteren naar mensen en gesproken woorden vertalen in mooie, leesbare zinnen. Dan begint het licht in zijn ogen te schijnen.