"Het Leven Zoals Het Is" - in de Antwerpse Cruise Terminal.
Aanleiding: al die mensen die ons vragen: "wat doen jullie daar eigenlijk een ganse dag in die cruiseterminal?"
07.00 uur
Ik parkeer mijn Velo en loop met een bang hartje naar de cruiseterminal. Mooi weer betekent altijd veel volk op de kaai en dat betekent helaas ook veel achtergebleven vuil op de kaai. Ik open de deuren die open moeten zijn en steek de lichten aan die aangestoken zijn. En dan begeef ik mij op de kaai. Ja hoor, het ligt er weer verschrikkelijk bij. Lege flessen, sigarettenpeuken, blikjes, etensresten, omgegooide vuilbakken en de kers op de vervallen taart: een plas kots vlakbij de ingang waar straks de passagiers moeten passeren. Ik ontferm mij over het vuil, collega Freddy kuist het overgeefsel op. Glamoureus onze job? I think not.
07.15 uur
Cris, de dakloze die resideert onder de trap van de cruiseterminal roept mij: "Igor, moet ik komen helpen met opkuisen?" Graag Cris, graag. Maar had je dat niet een kwartiertje vroeger kunnen vragen?
08.00 uur
De AIDAluna komt aan. Eerst zwaait hij nog, vlak voor de terminal. Een indrukwekkend gezicht, telkens weer. Een 252meter lang schip dat draait op de Schelde: u moet het eens gezien hebben. Ondertussen zijn ook alle medewerkers en bevoegde personen toegekomen. Iedereen is klaar voor de eerste cruise van het jaar.
08.30 uur
Ik brief de nieuwe medewerkers van Securitas die instaan voor de toegangscontrole en de beveiliging. 2.500 passagiers zullen vandaag ontschepen en ook weer inschepen. De agenten van Securitas glimlachen en zien het nog zitten. Nu nog wel ja.
09.00 uur
Ik ontmoet de Security Officer van het schip. Het is de eerste keer dat de AIDAluna in Antwerpen aankomt, we maken enkele afspraken over de beveiliging terwijl we een koffietje drinken in één van de vele bars op het schip. De Security Officer is heel blij met onze faciliteiten in de terminal (X-raymachine, metaaldetectiepoort). Natuurlijk, dat is minder werk voor hem en zijn ploeg.
10.46 uur
Het is nu een drukte van jewelste aan de cruiseterminal. Passagiers stappen op bussen, op de paardetram, op een koets. Of ze lopen te voet de stad in. Ze komen altijd terug met een glimlacht op het gezicht en met hopen chocolade, Belgisch bier en winkeltassen van elke mogelijk winkel op de Meir. De Antwerpse middenstand mag ons dankbaar zijn.
11.13 uur
Ik eet gauw enkele boterhammen die ik de avond voordien heb gesmeerd. Met een stuk salami in mijn mond beantwoord ik enkele telefoontjes en check ik enkele mails.
12.34 uur
De eerste wandeltours zitten erop en heel wat passagiers willen terug aan boord om te gaan lunchen. De drukte begint in de transitzone: elke passagier wordt gecontroleerd zoals in de luchthaven. De onervaren Securitasagenten slaken hun eerste zuchten. Liesbeth, Freddy en ik helpen waar we kunnen.
13.47 uur
Ik zit even op het toilet, de eerste keer vandaag. Net als ik even op mijn gemak zit (haha!) hoor ik een stem door mijn walkietalkie: "Securitas voor Igor! Securitas voor Igor!". Ik haast me naar de security. "De machine blokkeert! We kunnen niet verder!" Lichte paniek alom. Ik ken het toestel al wat langer dan vandaag en met een simpele duw tegen de machine schiet die terug in gang. "Amai, wauw, bedankt Igor!"
14.45 uur
Ik neem snel enkele happen van het broodje dat mijn lief liefje is komen brengen en ik drink een slok koud geworden thee.
14.46 uur
Ik ga terug helpen bij de security. Man, wat een drukte. We proberen de wachtrijen voor de passagiers zo kort mogelijk te houden. Man, we doen ons best. Ik zie de agenten van Securitas afzien. Ja, een cruise doen: niet echt een plezierritje.
15.56 uur
De fietsers komen terug aan de terminal. Zij zijn enkele uren vroeger vertrokken voor een tochtje. De begeleider vertelt me dat ze tot Hoboken zijn gefietst, daar de veerpont hebben genomen tot Burcht en via linkeroever en de fietserstunnel terug aan de terminal zijn gereden. Hij is onder de indruk van de fietspaden in Antwerpen. Fietsbegeleider zijn op een cruise: het lijkt me plots de mooiste job ter wereld. Elke dag een fietstochtje maken (eerst als prospectie, dan met de groep), daarna de fietsen in orde brengen en de tocht van de volgende dag uitstippelen. In een andere haven/stad. Wauw.
16.32 uur
Een officiële delegatie van stad, haven, loodswezen en agentschap betreed het schip en ontmoet de kapitein, de stafkapitein, de hotel manager en de club director op de brug van het schip. Ik vertegenwoordig de stad en geef de kapitein Antwerpse Handjes en een bolder. Wauw, van op de brug heb je echt wel het beste zicht ter wereld. Ik zie een ponton vol zonnebadende mensen, het Steen en de Kathedraal die in het stralende zonnelicht nog mooier is dan anders. Ondertussen bedankt de kapitein ons voor al die goede service. Ik zucht en nip van mijn fruitsapje.
17.00 uur
Het door ons bestelde muziekbandje geeft van jetje op het wandelterras. Ze zitten strak in het pak, hun trompetten klinken scherp en de drummer speelt in de maat. Alles ok denkt u? O nee. De AIDAluna blijft een uur langer dan gepland liggen en ik ben vergeten het bandje te verwittigen. Normaal spelen ze tijdens de afvaart. Nu zijn ze dus een uur te vroeg. Ach ja.
17.19 uur
Ik ontmoet een rasechte Antwerpenaar op het wandelterras die blijkbaar aan mijn gezicht (of is het mijn gele jas?) kan zien dat ik iets te maken heb met het schip. Hij spreekt mij aan in supersappig Antwerps.
"Menier, wanneer vertrekt 'm?"
"Om zes uur."
"Ah, mor oep de websaait stoend vijf uur, hè."
"Hij vertrekt een uur later."
"Das goe manneke. Maar joa, just is just, hè."
Ter info: dergelijke gesprekken voeren wij op een dag als vandaag een keer of honderd. Of duizend.
17.45 uur
De laatste passagier is aan boord gegaan, we mogen beginnen opruimen. Iedereen is blij en opgelucht.
18.00 uur
De gangway wordt losgekoppeld en de bootmannen gooien de meertouwen los. De AIDAluna vertrekt. Altijd een fijn gevoel. Daaaaag! En tot volgende woensdag voor een dag van hetzelfde. En waarschijnlijk ook weer helemaal anders.
