Van Joni Mitchell tot Sam Dillemans: Forever Blue!

Fascinerend artikel vandaag in De Morgen: 'De grote uitzonderlijkheid van blauw'.

Van winterblues tot blauwe lippen, van schilderkunst tot blauwe bessen, blauw lijkt een absoluut buitenbeentje in natuur en cultuur. Talloze onderzoekers analyseren wereldwijd de natuurkundige, chemische en psychologische aspecten van blauw. 

Blijkbaar is heeft een team van wetenschappers ergens in Congo een nieuw soort aap ontdekt. Op zich al een redelijk opzienbarende ontdekking maar wat meer is: deze apen hebben een stukje blinkend blauwe huid op de billen en het scrotum van de mannetjes. Het steekt af tegen de rest van de vacht als een fluorescerende tanga.

De liefde voor blauw is universeel. Overal ter wereld vindt ongeveer de helft van de mensen blauw de mooiste kleur. En de helft van de Amerikanen vindt blauw de mooiste kleur van de ogen ook al heeft maar één mens op zes daar blauwe ogen.

Ook ik vind blauw absoluut de mooiste kleur ter wereld. Hier drie bewijsstukken daarvan:

1. Eén van de mooiste platen ooit: Blue van Joni Mitchell. Komt u hem in LP-vorm tegen op een rommelmarkt near you, niet twijfelen en kopen. Ik betaal u eender welk bedrag terug.


2. Op een tentoonstelling van de Antwerpse schilder Sam Dillemans in een pakhuis op het Eilandje zag ik het mooiste blauw dat ik ooit gezien heb. Internet doet kleuren natuurlijk geen eer aan maar naar onderstaand zelfportret ben ik lang, heel lang blijven kijken. Alleen voor de achtergrond. Tip voor koude en vochtige kerstvakantiedagen wanneer u aan het youtuben bent: check deze documentaire over Sam Dillemans. De moeite.


3. Mijn nieuwste aanwinst. Een blauw hemd!



Chris Isaak en ik zingen het uit ingetogen borst: Forever blue!