Caïro, Egypte. Straks Antwerpen, België?

Het licht springt voor mijn ogen op rood. Ik rem tot ik stilsta en zet voet aan de grond. Terwijl ik wacht tot het groen wordt ben ik getuige van de dagelijkse show aan het kruispunt aan het Sportpaleis. Film het vanuit een luchtballon, speel het versneld af en je ziet een mierenkolonie van de chaotische soort. Maar in tegenstelling tot mieren werken de voertuigen op het kruispunt niet samen. Auto's rijden nog snel door het rood om dan stil te staan op het midden van het kruispunt. Ondertussen is het groen voor de vrachtwagens die de Ring willen oprijden maar niet kunnen. Ze beginnen erop los te toeteren. De auto die de doorgang blokkeert antwoordt met een lange toeter die duidelijk zachter en verwijfder klinkt. De vrachtwagenchauffeur die vooraan staat vindt een speciaal knopje want nu klinkt er een toeter nog luider dan alle voorgaande. Buurtbewoners kunnen niet anders denken dan dat er een cruiseschip vertrekt vanuit het nabijgelegen Lobroekdok, mocht dat al kunnen.

Ik sla dit entertainende tafereel niet alleen gade. Voor mij staat een collega fietser die grote ogen trekt, naar mij kijkt en 'amai' zegt. De automobilisten op het kruispunt geraken stilaan uit hun impasse maar blijven kabaal maken. Voor de tweede vrachtwagen in de rij is het te laat. Hij staat opnieuw voor het rood. Hij reageert door ... luid te toeteren. Mijn collega fietser lacht naar mij en zegt 'toch chance dat wij kunnen fietsen, he'. Hij steekt zijn arm revolutionair de lucht in alvorens verder te fietsen want het is eindelijk groen voor ons.

Hebben we een revolutie nodig? Ik denk het wel. Ik weet dat ik makkelijk praten heb. Het gaat inderdaad om mijn backyard. Maar ook die van 69.999 andere Antwerpenaren. En ik heb geen auto nodig om naar het werk te rijden. Maar hoe gaan we anders die hoeveelheid gemotoriseerde voertuigen op onze wegen verkleinen? Want we zijn het er toch over eens dat er teveel zijn? Er zijn oplossingen hoor. Rekeningrijden, iemand? Het doorgaand verkeer verder van de stad laten rijden, iemand? Het doorgaand verkeer door een tunnel laten rijden, iemand?

Het draait volgens De Grote Studie blijkbaar om drie minuten. Dat is exact de tijd die de tweede vrachtwagenchauffeur tot zijn grote ergernis kwijt was aan het kruispunt. Het is de tijd van de perfecte popsingle. En volgens mij is het ook de tijd die een commissie van experts nodig heeft om te besluiten dat we verkeerd bezig zijn. Ik wens de politiek drie minuten 'politieke spelletjes'-loze moed toe.