Ofwel herkent half België zich in de volgende biecht, ofwel maak ik mij hiermee serieus belachelijk.
Hebt u dat ook dat, als u aan het fantaseren bent over de toekomst, of als u leuke plannen aan het maken bent, of als de puzzelstukjes plots in mekaar vallen, dat u dan vanuit het niets de behoefte krijgt om uw behoefte te doen? En dan heb ik het over number one, de grote boodschap. Of is dat iets typisch van de familie Daems? Mijn zus had het vroeger als ze met de lego speelde en ze haar huis indeelde: daar de badkamer, daar de keuken, daar de slaapkamer ... ze was er nog niet uit waar ze de wc zou bouwen of ze zat er al op! Ik had het als ik met mijn rennerkes bezig was en er een Belg aan het winnen was. Mijn broer speelde vaak met de soldaatjes en nam ook regelmatige pauzes om zich even terug te trekken voor het droppen van een plonsje in het wc-water.
Ik heb het één keer gehad tijdens het lopen. Soms begin ik tijdens een lange training te fantaseren, vooral als het wat minder vlot, om de gedachten te verzetten en één keer uitte zich dat in een geweldig félle behoefte. Te ver van huis of van een wc natuurlijk. Ergens in een Wilrijks bos kon ik niet anders dan in het struikgewas te gaan zitten en ... ja, de rest laat zich raden. Ik hoop dat de eerstvolgende hond die dat plekje ontdekte, op zoek naar de geur van zijn geliefde hondin, niet al te gedegouteerd was. Bij deze mijn excuses, Blackie.
Ook mijn excuses aan u, beste lezer, voor het plastische gehalte van deze blog. Maar ja, iedereen gaat naar de wc dus is het eigenlijk toch raar dat er zo weinig over wordt gepraat. Het is moeilijk voor te stellen maar ook Prince, de Paus en Pieter Decrem doen het. Al ben ik eigenlijk niet zeker van die laatste want er komt zoveel shit uit zijn mond dat ik niet weet of er nog iets overschiet voor zijn achterkant ...
Herkenbaarheid tonen is toegestaan. En anders negeert u dit geschrijf maar en concentreren we ons op de volgende. De keuze is aan u. Als u mij nu wil excuseren, ik moet even naar het toilet.
Hebt u dat ook dat, als u aan het fantaseren bent over de toekomst, of als u leuke plannen aan het maken bent, of als de puzzelstukjes plots in mekaar vallen, dat u dan vanuit het niets de behoefte krijgt om uw behoefte te doen? En dan heb ik het over number one, de grote boodschap. Of is dat iets typisch van de familie Daems? Mijn zus had het vroeger als ze met de lego speelde en ze haar huis indeelde: daar de badkamer, daar de keuken, daar de slaapkamer ... ze was er nog niet uit waar ze de wc zou bouwen of ze zat er al op! Ik had het als ik met mijn rennerkes bezig was en er een Belg aan het winnen was. Mijn broer speelde vaak met de soldaatjes en nam ook regelmatige pauzes om zich even terug te trekken voor het droppen van een plonsje in het wc-water.
Ik heb het één keer gehad tijdens het lopen. Soms begin ik tijdens een lange training te fantaseren, vooral als het wat minder vlot, om de gedachten te verzetten en één keer uitte zich dat in een geweldig félle behoefte. Te ver van huis of van een wc natuurlijk. Ergens in een Wilrijks bos kon ik niet anders dan in het struikgewas te gaan zitten en ... ja, de rest laat zich raden. Ik hoop dat de eerstvolgende hond die dat plekje ontdekte, op zoek naar de geur van zijn geliefde hondin, niet al te gedegouteerd was. Bij deze mijn excuses, Blackie.
Ook mijn excuses aan u, beste lezer, voor het plastische gehalte van deze blog. Maar ja, iedereen gaat naar de wc dus is het eigenlijk toch raar dat er zo weinig over wordt gepraat. Het is moeilijk voor te stellen maar ook Prince, de Paus en Pieter Decrem doen het. Al ben ik eigenlijk niet zeker van die laatste want er komt zoveel shit uit zijn mond dat ik niet weet of er nog iets overschiet voor zijn achterkant ...
Herkenbaarheid tonen is toegestaan. En anders negeert u dit geschrijf maar en concentreren we ons op de volgende. De keuze is aan u. Als u mij nu wil excuseren, ik moet even naar het toilet.
