De zoveelste mooie zomeravond. Je hebt je laatst gekochte boeken uitgelezen. Je loopt naar je kast op zoek naar inspiratie. Misschien valt er wel iets te herlezen. Je neemt een boek vast dat je in geen jaren meer hebt bekeken en je blaast er wat stof af. Je probeert je te herinneren wanneer je dat boek gekocht hebt en waarom je het nooit uitgelezen hebt. Je slaat het boek open en je ontdekt een vergeten bladwijzer. En dat is nooit een bladwijzer die boekhandels standaard bij je aankoop meegeven. Het is ook nooit een liefdesbrief of een foto van je eerste lief of het bidprentje van je overleden grootvader. Die dingen steek je niet tussen een boek, die bewaar je elders. In een mooie doos.
Wat er dan wel tussen de bladzijden steekt is een mislukte foto, een kattebelletje, een rekening, een vliegtuigticket. Die banale dingen gebruik je om je te helpen onthouden waar je gebleven bent in je lectuur. Zo banaal dat, wanneer het boek uit is, je ze gewoon vergeet. Tot het moment dat je ze jaren later opnieuw tegenkomt. Dan lijken ze plots meer betekenis te hebben dan al die zorgvuldig bewaarde brieven en foto's. Als stille getuigen van je leven. Ooit banaal en klein. Nu vol betekenis en groot:
- Dashiell Hammett - The Maltese Falcon: een afgedrukte mail uit 2006 die bevestigt dat je geslaagd bent voor het examen deskundige toerisme bij de Stad Antwerpen. Je herinnert je meteen het afwachten, de spanning en de nervositeit bij die eerste telefoongesprekken met je nieuwe baas.
- Rudolph W. Giulani - Leiderschap: het 'beste wensen' kaartje dat je samen met je schoonbroer maakte in het begin van 2008. Een plattegrond van Antwerpen met daarop drie locaties aangeduid: daar waar het MAS nog moest gebouwd worden, daar waar Spoor Noord nog moest gegraven worden en daar waar je nieuwe adres was. Je herinnert je meteen de situatie waar je toen inzat. Na lang samenwonen opnieuw alleen, klaar voor een nieuw begin.
- Siri Hustvedt - Een geschiedenis van mijn zenuwen: een etiket van het bier Pietra, meegenomen na een stapvakantie in Corsica. Je herinnert je meteen de deugddoende smaak, de geuren van het woeste landschap en de gebronsde gezichten van het gezelschap.
- Jane Austen - Pride and Prejudice: een postkaart met daarop een getekend vreemd hoofd en de woorden 'Smile', 'Disarm' en 'Smashing Pumpkins'. Je herinnert je meteen hoe goed je die groep ooit vond. En je vraagt je af wanneer het tussen jou en de pumpkins is misgelopen.
- Wim Kayzer - De Waarnemer: een papiertje met daarop geschreven: 'Hij bedacht dat hij nog heel even bleef liggen, om het bad volkomen te laten heersen, verlichten en verzachten, voor hij kleren aantrok en de ingewikkelde ruimtes betrad waar mensen zich met leven bezighouden. Niets pas het lichaam zo goed als water.' Je herinnert je meteen waarom je die tekst zo mooi vond. En vindt.
Vergeten bladwijzers zeggen meer dan je denkt. Ze zijn zo mooi dat ze een nieuwe naam verdienen. Maak wat tijd vrij en ga in je boekenkast op zoek naar je eigen bladwezen. De beloning zal groot zijn.
Smashing Pumpkins - Disarm:
