Oorlog op de kasseien

Je kan er de Tour niet winnen maar je kan 'm er wel verliezen. 

(dit stukje sluit aan op een verhaal dat ik schreef voor de Bibliotheek van Babel, lees het hier)

Foto: Sydney Morning Herald

Foto: Sydney Morning Herald

Ik durf ervoor wedden dat in de agenda van heel veel Tourdeelnemers de etappe van 9 juli tussen Ieper en Wallers al een hele poos met rood staat aangeduid. De kasseispecialisten (Cancellara, Vanmarcke, Van Summeren) kijken er geweldig naar uit terwijl Froome, Valverde en Contador vooral hopen dat ze die avond nog op een gunstige positie in het klassement staan.

Wel of geen kasseien in de Tour: het levert aardig wat stof tot discussie op. Hierbij vijf redenen om de stenen wel een plaats te geven in de belangrijkste wielerwedstrijd van het jaar:

1. De charme

Stenen bepalen het karakter van de streek rond Roubaix. Zo schreef oud-Tourbaas Jean-Marie Leblanc in 1999: 

'De baksteen is de koningin van de Lage Landen. Deze rustieke, rode baksteen, die niets anders is dan de vrucht van aarde en het vuur. Er zijn kloosters en citadellen mee gebouwd, kastelen en schoorsteenpijpen. Het is een hele troost dat de baksteen nog heel lang de harten van onze huizen zal verwarmen.'

De streek, de industrie en de koers zijn al jarenlang met elkaar verbonden, ook dankzij de klassieker Parijs-Roubaix. Het hoort zo, in het noorden, de regio van het harde labeur. 

2. De geschiedenis

100 jaar geleden speelden kasseien een veel grotere rol in de Tour, simpelweg omdat er geen andere wegen bestonden. Vooruitgang betekende ook betere (asfalt-) wegen en de hobbelige kasseibanen verdwenen een voor een. Behalve in Noord-Frankrijk. Kasseikoersen werden voer voor specialisten. Maar mogen we dan niet verwachten dat een renner die voor het klassement gaat, ook over kasseien moet kunnen rijden? 

3. C'est une connerie

De gevleugelde woorden van vijfvoudig Tourwinnaar Bernard Hinault. In 1980 vond hij het keientraject van de etappe tussen Luik en Rijsel pure onzin, terwijl hij de uitgeregende rit wel zou winnen, in een ontsnapping met Hennie Kuiper en twee minuten voor op al de andere favorieten. Later die Tour moest hij opgeven wegens kniepijn, een ontsteking opgelopen tijdens die bewuste etappe. Het kwam nooit meer goed tussen Hinault en de kasseien.

4. De man met de hamer

Ook in 1985 stond er een kasseienrit op het programma. Twee Nederlanders ontsnapten: Teun Van Vliet en Henri Manders. Manders mocht van ploegleider Raas niet aan kop komen en Van Vliet dan maar de grootste inspanningen voor zijn rekening. Met gevolgen: Van Vliet reed zich helemaal stuk en moest Manders laten rijden. Ook de rest van het peloton, met een sterke Panasonicploeg op kop, kwam niet meer terug en Manders haalde de mooiste overwinning uit zijn carrière. 

Bekijk hier een fantastisch verslag van deze etappe. Valpartijen, lekke banden, Teun Van Vliet die niet meer vooruit geraakt en een renner die in volle koers geïnterviewd wordt: het komt allemaal aan bod. 

5. Toen Armstrong menselijk bleek te zijn

Vier jaar geleden werden de renners de laatste keer over de kasseien gejaagd. Fränk Schleck viel en brak zijn sleutelbeen. Lance Armstrong had pech en verloor twee minuten op Contador. Het bleek de Tour te zijn waar bleek dat Armstrong ook maar een mens was, met of zonder verboden hulpmiddelen. 

Winnaar in 2010 werd Thor Hushovd, de Noor die recent aankondigde met wielrennen te stoppen en die er dit jaar niet bij is. De rest van de top tien toen:

- Geraint Thomas: de Brit van de Skyploeg is dit jaar zeker een kanshebber, of moet hij bij zijn kopman Froome blijven?

- Cadel Evans: niet in de Tour

- Ryder Hesjedal: niet in de Tour

- Andy Schleck: niet meer in de Tour

- Fabian Cancellara: altijd een favoriet op de kasseien, zeker nu zijn kopman (?) Andy Schleck is uitgevallen 

- Johan Van Summeren: ex-winnaar van Parijs-Roubaix, zeker een kanshebber

- Bradley Wiggins: (helaas) niet in de Tour

- Jurgen Van den Broeck: kan de Belgische hoop op een podiumplaats hier tijd terugnemen op andere kanshebbers?

- Alexandre Vinokourov: gestopt als wielrenner en dus (gelukkig) niet in de Tour

Connerie of niet, deze etappe levert gegarandeerd spektakel op.