De 0110 voor de arthouse cinema

Intiemer zag ik ze nooit, de helden van dEUS. Twintig jaar na het uitbrengen van Worst Case Scenario speelde ze een verrassingsoptreden in de vernieuwde Cartoon's. Dat trucje hadden ze al eens opgevoerd: in 1995 stond 'The Royal Wallonian Jazz Research Institute' in het café van de filmzaal. Alleen insiders wisten dat onder die prachtige groepsnaam de mannen van dEUS af en toe try-outs deden.

De omstandigheden zaten helemaal mee. Aan de toog van het vernieuwde café van Cartoon's smaakte de pintjes heerlijk, terwijl de ene na de andere rockster uit Antwerpen en omstreken het zaaltje binnenkwam. Bekende rockjournalisten waren er ook en managers en bekende fotografen ... dEUS in een café zien spelen is een geweldig voorrecht. Ook al speelden ze 'maar' 13 nummers, het was genieten van begin tot eind: van 'Sun Ra' tot 'Roses'.

Maar waarom stonden ze daar eigenlijk? Cartoon's, de bekende arthouse cinema in centrum Antwerpen, ging enkele maanden geleden failliet. De Belgische Lumière groep en het Nederlandse Wild Bunch boden zich aan als nieuwe uitbaters en vernieuwden de zaal en het café. In het nieuwe concept zullen er op donderdag concerten georganiseerd worden. Worden nu al aangekondigd: schoon volk als Bed Rugs en The Hickey Underworld. En dEUS gaf dus de aftrap, gratis en voor niets.

Profiteer ervan, zou ik zeggen. Steun die kleine bioscopen, ze kunnen het gebruiken. Laat Kinepolis en UGC eens een keer links liggen en ga naar een voorstelling in Cartoon's of in Filmhuis De Klappei waar je gewoon je koffie of trappist mee de zaal in mag nemen. Of nog lokaler (voor ons dan toch): cinema Rix in Deurne. Het is goedkoper, gezelliger en laten we wel wezen, ook gewoon cooler. Waar wacht u nog op?

dEUS / Nothing Really Ends:

Cradle of Filth in Ruddervoorde

In 1997 reden klasgenoot Bart en ik op een doordeweekse winterdag in een klein autootje helemaal naar Ruddervoorde. We gingen daar diep in West-Vlaanderen niet op zoek naar de varkensgriep, want daar stond Ruddervoorde toen om bekend, we gingen naar een optreden van Cradle of Filth in de zaal 'The Rock Temple'. 'Cradle of wat?' hoor ik je denken. Wel, dat is een groep die death metal van de bovenste plank speelt.

Ik beken, ik was ooit een metalhead. Met accessoires zoals lang haar, combats en een legerbroek. In jeugdhuis Kaddish in Schoten hield de DJ elke zaterdag een metaluurtje en daar maakten wij, andere metalfans en ik, dankbaar gebruik van om ons een stijve nek te headbangen. Luchtgitaar leerde ik daar ook spelen op vrolijke deuntjes van Obituary, Gorefest en Cannibal Corpse. Meisjes versieren hoorde er om de een of andere bizarre reden niet bij.

Op mijn toenmalige boekentas stond in grote letters geschreven: 'Metaal Is Meer'. Dat die slogan eigenlijk de leuze was van de beroepsopleiding metaal, dat kwam ik pas veel later te weten.

Hoe word je in hemelsnaam metalfan? Ik kan het best schematisch voorstellen:

INXS --> Guns 'N Roses --> Faith No More --> Rage Against The Machine --> Therapy? --> Metallica --> Clawfinger --> Sepultura --> Biohazard --> Pantera --> en ga zo maar door.

Gelukkig schudde een wilde bende uit Antwerpen me in 1994 wakker met Suds & Soda en werd ik in een totaal andere muzikale richting gesleurd.

Maar in 1997 was ik toch nog fan genoeg om Cradle of Filth live te gaan zien. Een jaar later speelde dezelfde groep in Hof Ter Lo. Een cirkel kan niet ronder gemaakt worden: aanstaande zondag speelt Cradle of Filth in Trix, het vroegere Hof Ter Lo.

Waarschuwing: niet voor gevoelige luisteraars.

Cradle of Filth / To Eve The Art of Witchcraft:

dEUS & hun gepimp

Lang geleden dat ik hier nog iets over dEUS heb gezegd. Als ik u nu eens uitleg waarom ik ze eigenlijk zo goed vind? Eén van de redenen is (want als ik alles moet opsommen dan moet ik een boek bijeen schrijven en ik heb het al moeilijk genoeg om mijn eerste boek te beëindigen) het volgende.

Iedereen kent Suds & Soda. Deze klassieker is ondertussen bijna twintig jaar oud en loopt dus het risico om het etiket 'afgezaagd', 'oubollig' en 'saai' opgeplakt te krijgen. Maar dat gebeurt niet en dat komt omdat Tom Barman en de zijnen vanaf het prille begin hun eigen Suds & Soda gepimpt hebben tijdens hun vele optredens doorheen de jaren. Ja, inderdaad, ze pimpten al toen dat woord nog niet eens bestond in onze contreien.

Vier minuten twintig seconden ver in de song is er een break. Van die pauze maakt(e) Tom Barman gebruik om een ander nummer van een andere artiest/band te zingen. In 1994 bij Ray Cokes op MTV zongen Tom en Stef zo over een 'Two Dollar Room'. Op het moment zelf dacht ik dat ze aan het improviseren waren. Jaren later pas besefte ik dat ze dat uit een nummer van Captain Beefheart hadden geplukt. Door die break vol te zingen wordt de absolute climax van het nummer nog even uitgesteld. Even later barst de spetterende outro dan los en headbang je als nooit tevoren.

Ze hadden het zichzelf makkelijk kunnen maken en elke keer over die 'Two Dollar Room' kunnen zingen. Maar nee, doorheen de jaren pimpten ze hun eigen gepimp en kwamen onder meer de volgende songs aan bod:

- Captain Beefheart - Buggy Boogie Woogie
- DJ Zinc - Super Sharp Shooter
- Arctic Monkeys - When The Sun Goes Down
- Pharrell Williams & Gwen Stefani - Can I Have It Like That?
- Daft Punk - Get Lucky

En mijn absolute favoriet: Beastie Boys met Sabotage, hier live op het Super Bock festival in Lissabon:

Daarom vind ik dEUS zo goed.

10, Op het veld van Simikos, Slow (2008)

Dat is zo typisch. Heb ik net mijn Humo-abonnement opgezegd en schitteren er toch wel twee fantastische artikels in de editie van vorige week zeker? Alsof ze wisten dat ik ermee gestopt was en ze mij op deze manier slecht willen doen voelen omwille van mijn afvalligheid na jarenlange lezerstrouw. Het interview met het koppel Jeroom en Elodie Ouedraogo is van een zeldzame spontaniteit en de liefde druipt er af zonder ook maar één ogenblik melig te worden. Sterk. En het interview met Michael Foley over zijn boek 'The Age of Absurdity', nu in vertaling verschenen als 'Absurde overvloed', heb ik drie keer herlezen. And counting.

Mr Foley beschouwt de cruise als het summum van een foute consumptiemaatschappij: 'een gigantisch mobiel plezierpaleis met grote kinderen in pastelkleurige vrijetijdskleding rondom een reeks winkelcentra'. En ook: '... en het moet allemaal gefilmd worden, anders geloven we niet dat het ook echt gebeurd is. Tot rechtstreekse ervaringen zijn we niet meer in staat.' Dat vind ik wel een boeiende boutade (de volgende Suske en Wiske?) : 'als het niet op tv is geweest, dan is het niet echt gebeurd'. Het feit dat NBC elke wedstrijd van elke discipline van deze Olympische Spelen zal uitzenden is een treffend voorbeeld. En het onwaarschijnlijke succes van YouTube ook. Waar gaat dat heen? Ik sta niet op film, dus ik ben niet?

Er zijn natuurlijk momenten in het leven waarvan je wou dat ze waren vastgelegd op de gevoelige plaat. Zodat je kan terugspoelen en het in slow motion opnieuw kan beleven. Eén moment komt me nu meteen voor de geest. Mijn eerste doelpunt in een voetbalwedstrijd. Had ik maar een dvd'tje van die wedstrijd. Zodat ik zou kunnen terugzien hoe de lentezon die dag het petattenveld van FC Simikos verwarmde. Hoe ik als 11-jarige rechtermiddenvelder een reuze wedstrijd speelde. Hoe ik in de tweede helft een combinatie opzette met een medespeler. Hoe ik even dacht dat een tegenstrever me te vlug af ging zijn. Hoe ik mezelf in schietpositie bracht. Hoe ik de bal perfect op de wreef raakte. Hoe de bal een boog maakte over de keeper heen. Hoe de netten trilde. Hoe ik mijn armen in de lucht gooide. Hoe ik door mijn ploegmaats werd omarmd. Hoe fier ik was toen ik thuis kon vertellen dat ik gescoord had.

Ja, dat wil ik nog wel eens terugzien. In slow motion.

35, Antwerpen, Quatre Mains (2012)

Da meen dje ni! Ineens, all of the f*ckin' sudden, een nieuwe dEUSplaat in de iTuneswinkel? WTF? OMG! En nog van die drieletterwoorden die verrassing, blijdschap en opwinding samenballen in een korte maar krachtige uitroep! Check www.deus.be voor alle details over Following Sea en de nieuwe single Quatre Mains. Ik vind het plots niet meer spijtig dat die Sigur Ros tickets voor het Rivierenhof niet haalbaar zijn :-)

Ik wou dat ik even meester was van de tijd zodat ik kon forwarden naar vanavond. Want dan lig ik op de grond van mijn appartement met de hoofdtelefoon op mijn hoofd te genieten van die eerste luisterbeurt. 

(en van de kat die waarschijnlijk dicht bij mij zal willen liggen nu het liefje weg is - die zit in Barcelona op het Primavera festival, ook niet slecht anders) 

35, Terug Van Berlijn, Little Arithmetics (1996)

Dat ik fan ben van dEUS, dat wist u al. Dat ik fan ben van Ed Harcourt, dat wist u misschien ook al (door dit blogpostje). Kruipen die twee toch niet samen op een podium zeker? In het machtige Lissabon? En doen ze samen Little Arithmetics aan de piano. Ideaal om de terug-thuis-na-een-wunderbar-lijke-5-daagse-in-Berlijn-kater mee door te spoelen. Let op de sigaret die prachtig heen en weer gaat tussen hun monden en handen. Zoiets makes me smile. Voor even toch want droefnis heerst alom na het einde van een ganz fantastische Berlijntrip. Of zei ik dat al?

19, Nederland, Suds & Soda (1995)

Bij de grote reorganisatie van de cd-kast kwam ik een stuk of vijf videobanden tegen met als titels "dEUS - 1995", "Eindejaarsreis Barcelona", "A Tribute To Freddie Mercury" en "INXS en nog vanalles". Die zou ik nog wel eens willen bekijken eigenlijk, dat lijkt me een leuke kerstvakantie-activiteit. Maar het ontbreekt me aan een videospeler natuurlijk.

Er is natuurlijk YouTube. Niet normaal wat je daar allemaal terugvindt. En toch. Ik herinner mij een prachtig optreden van dEUS in de 2 Meter Sessies studio van Jan-Douwe Kroeske. Met een onwaarschijnlijk mooie versie van Suds&Soda. En die staat niet op YouTube, helaas ricottakaas.

Excuseer, stond niet op YouTube. Want één of andere held heeft die er opgezet afgelopen maand. Yes!

Kijk zeker tot het einde want een toen 23-jarige Tom Barman geeft na het nummer een perfecte Donald Duck-imitatie. Làchen!

35, Antwerpen, I Need Love VS Ghost (1987 vs 2011)

Het was mijn liefje die mij erop wees en ik kan het alleen maar volmondig beamen. De strofe van de nieuwe dEUS-single Ghost heeft een weinig veel weg van I Need Love van LL Cool J. Luister maar.

Ja, mijn liefje kent haar klassiekers (ze was twee jaar toen I Need Love een hit was, ik daarentegen had toen al Frans op school en heb dit liedje nog ergens op een al lang vervallen cassetje staan). Ze heeft dan ook een hele goede smaak. Op het gebied van muziek én van mannen. Ja toch?

35, In Een Buik Vol Vlinders, Instant Street (1999)

Twee mensen, diep in een goddelijke nacht:

Hij: "Ik vind u schoon"

Zij: "Nee, ik heb gewoon lang haar"

En hij was verkocht. En plots waren de twee mensen één.

Soms dagdroom ik over de toekomst. Dan zie ik mezelf als oude bompa zitten in de zetel, kijkend naar de koers. Met een atlas naast mij om te volgen waar ze aan het fietsen zijn. Een boule de Berlin en een tas thee binnen handbereik. Een oude plaat van dEUS speelt op de achtergrond. In de tuin groeien toekomstige soepgroentjes.

Sinds kort fantaseer ik daar een bomma bij. Geen bomma die in de keuken kaaskroketten aan het maken is of die aan de tafel in de woonkamer foto's van koningen en prinsen in een boek plakt. Nee, mijn bomma zit naast mij in de zetel en kijkt gewoon mee naar de koers. En geniet even hard van Instant Street als ik. En als de koers gedaan is dan maken we samen soep.  

Ik ben blij want ik denk dat ik mijn toekomstige bomma heb gevonden:

34, Antwerpen, Keep You Close (2011)

Na beluisteringen van de nieuwe dEUS (Keep You Close) op alle mogelijke tijdstippen, in het donker op de hoofdtelefoon, als achtergrondmuziek tijdens de afwas, op café, tijdens het lopen, hierbij uit elk van de negen nummers een tekstfragment gelicht en becommentarieerd door mezelf.

1. Keep You Close - The flower's cut but it stills grows. I'm going to keep you ever close.

2. The Final Blast - A twisted view would do you all some good.

3. Dark Sets In - Silence never seemed so loud, he never looked for what he found.

4. Twice (We Survive) - There's more than 20.000 ways to end up in the same old place only one to get away

5. Ghost - We're the cabin crew of cupid's company

6. Constant Now - If we're getting what we want, are we what we need to be

7. The End Of Romance - For some reason you want the truth to wash over you

8. Second Nature - When longing is gone, freedom is near

9. Easy - Give your heart a little space, you will find that your days will be easy

1. Zijn wij niet allemaal beschadigde bloemen die blijven verder groeien?

2. Een lesje voor bepaalde Vlaamsgezinde politiekers?

3. Jaloezie zorgt voor donkere gedachten.

4. Over de moed om te veranderen.

5. Heerlijke romantisch geallitereerd.

6. Een doordenker. Verlangen blijft alleen bestaan als het doel niet bereikt wordt.

7. Als je denkt dat je het doorhebt. Een heerlijk moment. Dat ook snel verdwijnt.

8. Over loslaten.

9. Over loslaten (bis)