35, Met mijn neus in de boeken, Henrietta (2012)


Op een niet-homo-erotische manier hou ik zoveel van Paul Auster, mijn held. Aangezien het liefje Tom (Boonen! Barman! Waits! Poes!) niet ziet zitten als voornaam voor onze verre toekomstige zoon, kan ik misschien Paul als volgende suggestie op de tafel werpen? Pol, Polle, Paultje, dat bekt lekker weg en als hij ooit van geslacht wil veranderen dan maken we er Paula van. Of als het een meisje is, dan ook.

Maar Paul Auster dus. Mijn favoriete schrijver is niet alleen auteur van geweldige boeken, hij spuit ook fantastische quotes in het rond:

“Stories only happen to those who are able to tell them.”



“Reading was my escape and my comfort, my consolation, my stimulant of choice: reading for the pure pleasure of it, for the beautiful stillness that surrounds you when you hear an author's words reverberating in your head.”

“It often happens that things are other than what they seem, and you can get yourself into trouble by jumping to conclusions.”

En zijn meest recente, te lezen in de nieuwe editie van Passionate Magazine:

Verdwalen in een stad is in contact komen met jezelf (zie ook hier: http://ow.ly/i/Kdx6)

In het interview stelt hij dat niets zo goed is om inspiratie op te doen als wandelen in de stad. Daar kan ik mij alleen maar bij aansluiten. Al is een wandeling door Antwerpen natuurlijk niet te vergelijken met een tocht door Manhattan en Brooklyn, waar Auster woont. Heel grappig: net als ondergetekende heeft ook Auster geen oriëntatievermogen. Dat is in New York minder een probleem met al die streets en avenues die een raster vormen en waar je op elke hoek kan zien waar je bent en hoe je moet lopen. Antwerpen daarentegen … Lang geleden, toen ik de grote, boze stad nog niet goed kende, heb ik eens twee uur gedaan van een wandeltocht van de Groenplaats naar de Waalse kaai waar ik verwacht werd op een feestje in de legendarische feestzaal Paradox. In die twee uur ben ik de grens met Berchem overgestoken en heb ik een bus opnieuw richting centrum genomen. Hoe ik dat klaargespeeld heb, weet ik nog altijd niet. Voor alle duidelijkheid: tijdens die wandeltocht was ik volledig nuchter. Erna iets minder.

Trouwens, Passionate Magazine lijkt me wel een leuk literair blad. Ik lees dat je kortverhalen kan insturen. Misschien moet ik dat eens proberen? Ja, of nee? Of ja, of nee?

Ook uit Brooklyn: Yeasayer! Dit is hun nieuwe single. Zaterdag staan ze op het Cactusfestival in Brugge en wij ook. Volledig niet-zwanger trouwens, mocht u enige gedachten in die richting hebben.






34, Schoten, The Children (2010)


6 april 2011: Scheldeprijs én een namiddagje met nichtje en neefje spelen. Kiezen is verliezen dus keek ik naar de Scheldeprijs terwijl ik Bjoke en Fenne entertainde. Of was het andersom?

Naarmate de wedstrijd vorderde steeg de spanning voelbaar. Bij mij toch. Fenne viel in slaap in de buggy en Bjoke vond die passerende renners eerder storend in haar spelletjes met klasgenoot Yannick.

Maar ik blijf volhouden, jong geleerd is immers oud gedaan. Ik streef naar een soort Pavlovreactie: nonkel Igor = koers = mee kunnen praten of heel stil kunnen zijn. Zodat bompa Igor later in alle stilte naar de koers kan kijken terwijl Bjoke en Fenne hun kinderen stil houden. "Sssst ... Igor kijkt naar de koers." Heerlijke woorden :-)