35, Antwerpen, Raspberry Beret (1985)

Waar ik vrolijk van word? Wel, van een aantal dingen zo blijkt na een korte breinstorm met mezelf:

- de eerste duik in het zwembadwater waarbij je je zorgen van je af voelt glijden
- in een bed met verse lakens stappen en weten dat je er minstens negen uur in kan blijven liggen
- de verkwikkende douche na een intense fietstocht
- een theetje, anytime, anywhere
- eens goed vastgepakt worden door mijn liefje (maar, liefje, als ik zeg dat het pijn begint te doen, dan moet je wel effe loslaten ok?)
- een weekend van drie dagen

En van deze liedjes. Vooral bij nr.1 slaan mijn heupen wegen in where no hip has gone before ...

3. Hope Of Deliverance - Paul Mc Cartney
2. Handle Me With Care - Traveling Wilburys
1. Raspberry Beret - Prince


6, Anderlecht, Sign 'O' The Times (1987)

Die prachtige Belga Sport reportage over Jan Ceulemans bracht me in een nostalgische bui. Wat hadden we vroeger toch fantastische voetballers. Niet alleen de Caje zelf maar ook Eric Gerets, Walter Meeuws, Luc Millecamps, René Vandereycken en andere mannen met baarden. Mannen met karakter ook, echte vechtjassen. Ik dook mijn archief in om die geweldige tijden van het Belgisch voetbal nog eens te herbeleven. En look what I found. Het jaarboek 1983-1984 van mijn toenmalige favoriete club Anderlecht.

U ziet:
- de cover van Anderlecht, mijn club
- de backcover met reclame voor Visa-sigaretten
- Frank Vercauteren die reclame maakt voor doppel douchegel
- een foto van mijn grote idool Enzo Scifo, het manneke was toen amper 17 jaar, begot

Volgende keer vertel ik het verhaal van toen ik met mijn papa live ging kijken naar Anderlecht. Amai, daar zal u nogal mee lachen, dat kan ik nu al voorspellen.