34, Antwerpen, Ain't No Mountain High Enough (1967)

"Wij maken geen voornemens, wij maken plannen!!!" riep T. ergens tijdens de eerste uren van 2011. En omdat het niet de eerste keer was dat ze me verbeterde zette ze haar uitroep kracht bij met een welgemeend gefrons en een ultrastrakke blik. De uitroeptekens spatten uit haar ogen als de grote bouquet van het vuurwerk.

Oke, vanaf nu zijn voornemens só 2010 en dus só afgevoerd. In 2011 maken we plánnen en voeren we die gewoon uit. Hieronder een selectie uit mijn Persoonlijke Plannen Lijst, hierop mag u mij afrekenen op 31/12/2011, 23.59 uur:

Beklimming, per fiets, van de legendarische, mythische berg der bergen: de Mont Ventoux
--> eindelijk wordt die oude jongensdroom werkelijkheid.

Een eerste aanzet, aarzelend doch zelfzeker, tot een zelfgeschreven verhaal.
--> eindelijk wordt die oude jongensdroom werkelijkheid.

Een feest met toog en dansvloer ter gelegenheid van mijn 35e verjaardag.
--> omdat er niet genoeg gefeest en gedanst kan worden.

Als er nog plannen bijkomen dan leest u het hier. Tenzij het om Te Persoonlijke Plannen gaat. Wenst u die te weten dan moet u met mij op café. En dat kan, met veel plezier zelfs, want ik ben ook benieuwd naar uw plannen. Maar o wee wie het woord voornemens gebruikt. Ik stel voor dat de drankjes dan voor uw rekening zijn.

En om mezelf al wat moed in te zingen voor de Mont Ventoux: