Pascal Deweze is een fenomeen. Hij was/is niet alleen zanger, liedjesschrijver en gitarist/bassist in ontelbare groepen (Metal Molly, Chitlin' Fooks, Broken Glass Heroes, Nemo, Sukilove ...), hij is ook producer met een eigen studio (Studio Jezus) in Antwerpen. Zo werkte hij mee aan platen van The Sore Losers, Blackie & The Oohoos en Black Cassette. En het sterkste van al: het is allemaal de moeite!
Hierbij mijn vijf favoriete Pascal Deweze momenten:
1. Metal Molly / Orange
Dit was mijn eerste kennismaking met Pascal Deweze. Het was meteen prijs: die baslijn, de samenzang, de gitaren en het geroep tussendoor (Jawa! Jawa! Jawa! was het verdoken reclame voor de vroegere Match?) waarvan ze achteraf eerlijk toegaven dat ze het hadden afgekeken van dEUS.
2. Chitlin' Fooks / Picture Book Memories
Voor al wie dankzij de film 'Broken Circle Breakdown' (het zou een groepsnaam van Pascal Deweze kunnen zijn) nu volop naar country aan het luisteren is, check ook eens Chitlin' Fooks. Samen met Carole van Dyk van Bettie Serveert (man, ben ik verliefd op haar stem) speelt en zingt hij hier meeslepende Americana die zelfs door het Amerikaanse Pitchfork uitstekend werd gesmaakt.
3. Bettie Serveert / Auf Wiedersehen
Van Bettie Serveert gesproken. Ten eerste vind ik het de beste groepsnaam ooit (een verwijzing naar de Nederlandse tennisspeelster Betty Stöve), wetende dat zij tot in Amerika en Japan groot zijn geworden. Beeld u in hoe een Japanner het uitspreekt in een karaokebar in Tokyo en glimlach.
Van de plaat 'Private Suit' (2001) het mooie afscheidslied 'Auf Wiedersehen' met weemoedig ge-mmm van Pascal Deweze en Alan Muller, zijn kompaan in Metal Molly.
4. Broken Glass Heroes / Let's Not Fall Apart
Het beste mini-concert dat ik ooit heb gezien was dat van Broken Glass Heroes in de Fatkat Records in de Lange Koepoortstraat in Antwerpen. Drie stemmen, twee gitaren en een bas. En vier topnummers. Achteraf zag ik een paar ouwe rockers die zowat vergroeid zijn met de Fatkat (denk aan het personage van Frank Focketeyn in 'Anyway The Wind Blows', de film van Tom Barman) mekaar ongelovig in de ogen kijken. Wat was dat? Is dit echt maar een zijprojectje van Pascal Deweze en Tim Vanhamel? En vooral, gaan die hier echt niet mee verder? Helaas. Ze zijn ondertussen gestopt.
5. Pascal Deweze / Needle In The Hay
Pascal solo met een cover van Ellioth Smith. Wondermooi. Hij speelde het in 2008 op een tribute-avond voor de onfortuinlijke zanger, may he rest in peace. Wat was ik er die avond graag bij geweest in Trix.
In datzelfde Trix kan u op 7 december gaan kijken naar de voorstelling van de nieuwe plaat van Sukilove, met (u raadt het al!) Pascal Deweze als zanger/gitarist/songschrijver, Drunkaleidoscope. Niet twijfelen, gewoon doen.