Hoe de zaken ervoor staan, driekwart juni

Vroeger in de chiro hadden wij een 'losse puntjes' ronde na de vergadering. Een variaronde heette het ook wel. Wel, vandaag heb ik nog eens een aantal losse puntjes. In korte bewoordingen want typen is nog steeds niet evident met die verdomde schouder.

1) Helaas liet uitgeverij #1 weten dat ze niet geïnteresseerd zijn in mijn boek. Jammer maar het had wel heel straf geweest mocht ik meteen met open armen ontvangen geweest zijn. Vanaf ik opnieuw vlot de toetsen van mijn laptopklavier kan beroeren, werk ik het boek af en schrijf ik andere uitgeverijen aan. Wordt vervolgd.

2) Het sleutelbeen is ondertussen geopereerd en stelt het wel. De schouder heeft meer tijd nodig, blijkt. Ik ben begonnen met kine: twee beurten achter de rug, nog achtenvijftig te gaan. Maar het gaat vooruit: kijk eens hoe hoog ik mijn duim al kan heffen!


3) Voor wie het nog niet gezien had: mijn rennertjes en ik staan in de nieuwe Bahamontes. Voor wie Bahamontes niet kent: dat is een werkelijk fan-tas-tisch magazine over de koers. In tegenstelling tot elk ander wielertijdschrift ziet dit er wel geweldig uit met stijlvolle foto's en boeiende verhalen. Een aanrader, ook voor wie niet weet wie Fausto Coppi en Wim Vansevenant zijn.


4) Deze dagen heb ik veel tijd om naar muziek te luisteren. Wat we me het meest geraakt heeft is niet echt muziek te noemen. Het zijn de stemmen van Freddie Mercury en David Bowie uit Under Pressure. In de begindagen van deze blog schreef ik al een stukje over dit nummer: zie hier.
Hieronder hoort u hetzelfde nummer maar dan enkel de stemmen. Beluister dit met de koptelefoon en huiver.






35, Deurne, Under Pressure (1992)

De Afghan Whigs in Luxemburg, dat was mijn concert van het jaar, dat zal niet meer veranderen. De nummer twee in de stand staat sinds gisteren ook vast: Major Tom in het Rivierenhof. Dezelfde mannen als de Talking Heads tribute band Byrning Down The House zingen en spelen nu Bowie liedjes. En hoe.

Het Openlucht Theater in het Rivierenhof is natuurlijk een droomlocatie voor elke band. Het weer zat ook mee en zorgde voor een vol huis. Luidkeels meezingen, kippenvel, bewegende heupen en gewoon luisteren: het was een fantastisch concert. Tel daarbij de kostuums, de levensechte David Bowie die daar leek te zingen en dansen en het enthousiasme van de achtergrondzangeresjes en je komt uit bij een TOPconcert.

Ooit zette ik Under Pressure, het duet van David Bowie en Queen, al op deze blog. Bijna twee jaar geleden is dat al. Hier is het nog eens, in de versie van Annie Lennox en Bowie op het tribute concert voor Freddie Mercury twintig jaar geleden. Dat is echt zo'n goed nummer, ik kan er niet van over. Ik pinkte gisteren bijna een traantje weg toen Tom Hannes en Charlotte Vandermeersch het samen zongen. Bijna.