17, Schoten, Walking In My Shoes (1993)

Goede ideeën hebben tijd nodig. Ongeveer een jaar geleden, net op de dag dat het Antwerps kampioenschap "om ter hardst uit de grond vriezen voor stenen" werd georganiseerd, liepen Stefan en ik over de markt. En we hadden, ondanks ons aangepast kousenwerk en schoeisel, koude voeten. We begonnen te brainstormen over een oplossing, want dat doen wij nu eenmaal als we samen zijn, Stefan en ik. We kwamen op een soort extra schoen die je kan aandoen over je gewone schoen.

Gisterenavond kwam Jan-Otto mij hier oppikken in mijn hotel in Oslo (we hebben samen een event georganiseerd voor de Noorse reisindustrie naar aanleiding van de tentoonstelling Baroque Paintings from Antwerp in het National Museum of Art) en wat zag ik toen we samen aankwamen in het museum. Jan-Otto deed zijn schoenen uit! Rare jongens, die Noren, dacht ik. Even dacht ik nog dat we door een metaaldetector moesten ofzo. Maar toen zag ik dat hij schoenen aanhad onder zijn schoenen! Hij hing zijn overschoenen samen met zijn jas en muts aan de kapstok (had ik al gezegd dat het hier -14 graden is?) en liep met kraaknette schoenen het museum in. Mijn schoenen daarentegen hingen vol gesmolten sneeuw gemixt met modder, u kent dat wel, zo'n vies bruin papje.

Maar belangrijker: mijn voeten hebben er een halve presentatie over gedaan om terug op te warmen (toen ik het over Antwerp as a cruise destination had, kreeg ik opnieuw gevoel in mijn tenen). Terwijl Jan-Otto's voeten het nooit koud hebben gehad. Dat denk ik toch, ik heb ze het niet persoonlijk kunnen vragen, mijn Noors is niet je dat.

Wie voelt er hier nog een businessplan geboren worden? De introductie op de Belgische markt van de schoenen die je kan aandoen over je gewone schoenen. In alle kleuren, in alle maten. Je voeten blijven lekker warm en je schoenen blijven lekker proper. Een antislipzool is optioneel.

De naam voor het nieuwe product die hadden we een jaar geleden al bedacht. Wat doen we over onze handen als ze het koud hebben: handschoenen. Du-uus: wat denkt u van:

VOETSCHOENEN

Stefan, we moeten dringend nog eens op café gaan.