5, Middelkerke, Don't Give Up (1986)

'Proficiat! U bent welkom op de Vintage & Vinyl avond van Dubieus Design in De Winkelhaak. U en uw plus 1 krijgen gratis toegang en een glaasje bubbels."



En zo kwam het dat wij op een ondergesneeuwde vrijdag verkleumd De Winkelhaak binnenliepen, gewoon omdat we daar ticketjes voor gewonnen hadden. Vele leuke design-dingen maar vooral ook vele dure design-dingen te koop daar. Niet dat we met lege handen in onze dikke handschoenen huiswaarts keerden. Er was ook vinyl te koop. Uit de drie bakken haalden we twee platen om toe te voegen aan onze alsmaar groeiende collectie: een Beatles-best-of-je en een album van The Specials. Voor 10 daarvoor-sukkelen-wij-niet eurootjes.

Ik moest tijdens de wandeling naar huis plots denken aan een andere keer toen ik uitverkoren werd. In het casino van Middelkerke, ergens in de jaren tachtig, werd ik door de bomma door een mensenmassa gestuurd. "Ga maar vooraan staan. Dan kunt ge beter zien!" zei ze. Er was daar een missverkiezing aan de gang. Voor ik het wist werd ik door presentator en spring-in-het-veld (en ook in andere dingen zou later blijken) Luc -himself- Appermont aangeduid om onschuldige kinderhand te zijn. De bomma heel fier, ik heel blij dat ik naast schaars geklede meisjes mocht plaatsnemen die ook weinig kleren aanhadden. Jaja, op mijn 5 jaar was ik al zeker van mijn geaardheid! Op mijn 10 jaar ook want ik herinner mij heel goed hoe opgewonden ik raakte bij de stem van Kate Bush in dit nummer. Ik nam Peter Gabriel er, trio-gewijs, graag bij.